W nawiązaniu do mojego poprzedniego postu o podejmowaniu decyzji, przytaczam praktyczny przykład z zastosowaniem metody analitycznej.
Podany poniżej przykład dotyczy wyboru odpowiedniego narzędzia do zgłaszania innowacji, nowych idei oraz pomysłów na doskonalenie dla całego pionu IT.
Przede wszystkim ustalony został cel działania. Następnie zebrano wszystkie cechy, którymi powinien się charakteryzować produkt. Podzielono cechy na dwie kategorie: wymagania i pragnienia (must, wants).
Kolejnym krokiem było wyodrębnienie ze zbioru pragnienia, jednej cechy która wg subiektywnej oceny była najważniejsza. Nadano jej maksymalną wagę a następnie według niej ustalono wagi pozostałych. Wypisano zaproponowane produkty. Te które nie zawierały cech ze zbioru wymagania zostały wykreślone z dalszej analizy. Każda cecha ze zbioru pragnień dla poszczególnych produktów została oceniona w skali 1-10. Następnie wyniki pomnożono przez wagi oraz zsumowano.
Jak widać na załączonym obrazku najwięcej punktów w tej analizie zebrała zewnętrzna wtyczka do działającej platformy. Najmniejszą ilość zebrała aplikacja partnera biznesowego. Cechy takie jak niskie koszty wprowadzenia, skalowalność oraz wymagane zgody czyli biurokratyczne przeciwności zaważyły nad tak niską oceną.
Powyższy przykład zawiera uproszczony model opierający się na zaledwie kilku czynnikach.
Prawdziwa zabawa zaczyna się gdy tych czynników jest więcej - a pamiętajmy, że każdy z interesariuszy przyjdzie z własną listą cech i kryteriów.
Przy tego typu analizie musimy również wziąć pod uwagę, czy występujemy w roli facylitatora, moderatora, czy też należymy do grupy interesariuszy.
Planuję zrobić wpis o podobieństwach i różnicach między tymi rolami.
Mam nadzieję, że będzie to dla was przydatne i dzięki temu będziecie podejmowali lepsze decyzje.
Comentarios